Onverwacht overnachten bij van der Valk in Leusden December 2020

 18 December... een gewone vrijdag. Ik hang met de meiden op de bank. Volgens mij waren iets aan het kijken ofzo ik weet het niet precies. (ik zat er best wel doorheen door alles wat er in ons gezinnetje gebeurt.) Maar ineens was André daar al. Hij kwam binnen en zei, "ja ik kon vrij krijgen want het was niet druk, dus ik dacht dan gaan we maar eens even samen er op uit Co dat ken je wel gebruiken!" Eh oké ja dat klopt wel, dus leuk!!!!😀
Dus André vervolgt en zegt: "Ik ga ff douchen en dan gaan we geocachen. Judith zoek jij ff een paar leuke op? Een eindje rijden is niet erg!" 
Dus ik zoek ff de geocache-tas op en als André zover is gaan we er vandoor... Doei meiden tot strakkies, doei Charlie, boodschappen doen... (als we zeggen dat we boodschappen gaan doen, weet hij dat hij niet mee mag, codetaal voor Charlie dus. 
Judith heeft een paar leuke geocaches uitgezocht dus ik vind het helemaal prima, er even tussen uit is al fijn! We rijden helemaal naar Leusden. Maar we hebben het wel gezellig in de auto hoor, muziekie aan, kletsen en genieten van het feit dat je ineens ff weg bent. De cache waar we naar toe gaan is: "Een kokertje onder een houtje". 

We rijden naar een bossig gebied en we wachten even tot de kust veilig is, het is er namelijk precies druk met parkeren. Maar dan kunnen we in alle rust naar de cache toe lopen.

Als de cache tevoorschijn komt en ik denk weer aan de beschrijving..... haha Tja het is gewoon een koker, een logrol en een potlood maar wel in megaformaat. 

Erg leuk gedaan! Met een smile schrijf ik Rheeteam op de logrol en heb ik nu al zin in de volgende, Judith weet altijd wel echt leukes op te zoeken dus dat komt wel goed.
We rijden naar een ander stuk bos en komen aan in een prachtig gebied! Hier moeten we even lopen om bij de cache te komen maar dat is niet erg! Echt mooi hier! Al Snel vinden we de cache met de naam "bevrijd de logrol" Tja oké en nu??? Zo moeilijk is dit toch niet? Ik sta er even alleen voor want André krijgt een telefoontje die hij echt even moet nemen. Ondertussen stoot hij keihard zijn hoofd aan een laaghangende tak. Het wondje moet ik ook wel even verzorgen. Dan weer terug naar de cache waar ik al die tijd al over aan het nadenken ben.. Hoe zit dit??? 

De cache zelf is dus snel gevonden maar hoe krijg ik die te pakken..... Het is dus uiteindelijk gelukt door heel krachtig op de binnenste buis te duwen en dan komt hij omhoog. Dan moet je heel snel zijn om hem te pakken want anders zakt hij weer naar beneden en moet je weer opnieuw beginnen. Maar uiteindelijk dus te pakken...

Bevrijd de logrol en log niet op zelf meegebracht papier...

Ja oke maar in dit kokertje zit alleen een pen, dus waar oh waar zit het papier? Zit er een dubbele bodem in de koker, zit er nog iets in het gat waar de koker uit komt???? Nee!!

Oké bij geocaching is niet alles wat het lijkt. Wat zit er in de koker? Een pen, alleen een pen.. Maar, niet zomaar een pen.... hahaha het is een pen met een logrol er in. OOOOOOOH ik vind dit echt geweldig!!

Hoe moeilijk kan je zoiets simpels maken!! Echt een toppertje dit! We ruimen alles weer keurig op en dan lopen we weer naar de auto. Judith heeft er nog 1 door gegeven en daarna weer op huis aan want er moet ook eten op tafel. En toen ik weg ging zei ik nog "ik zorg gewoon voor het eten hoor" want de meiden waren ook best moe.
Juidith houdt ook rekening met de hobby van d'r vader en dus rijden we nu eerst naar een minibieb waar een geocache in zit. Je komt dit steeds vaker tegen. 
"Minibieb Platanenlaan" is niet heel groot en staat dichtbij een speeltuintje. De kinderen maken een gezellig praatje en ze weten zelfs van de geocache want die heeft mama neergelegd....
Zo hebben we even een leuke middag gehad. We stappen weer in de auto en terwijl André de TomTom regelt app ik de meiden hoe leuk het was geweest en ga ik de geocaches loggen. Met andere woorden ik let totaal niet op de omgeving... Zo gebeurt het dat ik ineens hoor "over 100 meter rechtsaf en u arriveert op uw bestemming" Voor alle duidelijkheid we moesten nog een uur rijden om naar huis te gaan en deze melding kwam binnen een kwartier. Dus ik zeg "eh das niet goed" terwijl ik op kijk. André zegt "jawel hoor" en ik zie dat we op een parkeerplaats van een van der Valk! hotel staan..... "HE WATTE?????" "ja hier slapen we vannacht en de meiden weten het, die hebben geholpen dit te regelen." En de emotrut (me myself and I) zit jankend voor me uit te staren....(nu ik dit tik zitten er weer tranen in mn ogen)..... "Huh hoe kan dat nou??????" "Ja ik kwam iets leuks tegen op hotelveiling voor 16 euro zitten we hier een nachtje" Wat een super verrassing is dit zeg, ik zit echt met stomheid geslagen en stap superhappy en verbaasd de auto uit. Al jankend ff facetimen met de meiden dat de verrassing enorm geslaagd is!! En dan gaan we maar even inchecken.. Bij van der Valk... nog nooit geweest. Wij gaan altijd naar Fletcher enz. Dit is wel ff anders, super gaaf!!!
En ja achter in de auto staat de koffer klaar. En ze hebben aan alles gedacht. GEWELDIG!!!! 

Zelfs voor eten was gezorgd dus we konden heerlijk tot rust komen!
De volgende dag gaan we op ons gemakkie naar huis maar natuurlijk wel via een paar geocaches. In het natuurgebied naast Hotel ligt er ook 1 dus daar beginnnen we mee. "Get Fozzy's Lock down" Bij deze cache hangt in er een touw in de boom als je die naar beneden haalt dan komt er een koker naar beneden.

Dan moet je nog flink wat draaien voor je bij de logrol bent. Echt super leuk gedaan.

Ondertussen kwamen 2 hardlopers vragen wat wij toch aan het doen zijn, ze zien hier namelijk wel vaker mensen en dachten nu kunnen we het wel vragen. De uitleg levert verbazing op, ze vinden het helemaal leuk!! haha die hebben wat om over te praten!

Dan is het nu tijd om deze mooie locatie bij het hotel te verlaten.
Ik heb eens even op de gemeentekaart gekeken hoe we voor het geocachen het beste naar huis kunnen rijden en daarom gaan we via de cache "Rietveld ontmoet Mondriaan - 1917" in de Bilt. 
Ik ben niet zo van de kunst maar dit vind ik dan wel weer mooi. 

Via "Groceries en quick caching" zetten we de gemeente Utrecht op de kaart. Helaas geen foto van gemaakt want het ging regenen. 

En dan rijden we naar de gemeente Woerden. Daar ligt een cache met de naam "zicht op kaaspakhuis oud" Dat vind ik een erg leuke omdat ik vroeger met veel plezier in een kaaswinkel heb gewerkt. Ook heb ik (ik dacht hier in Woerden) ooit mee gedaan aan een kaasproef wedstrijd, ik won de wedstrijd niet maar ik had wel meer punten dan de baas. Dat is natuurlijk altijd leuk. 
Het is een mooi oud kaaspakhuis! Aan de overkant ligt de cache in een randje verstopt. 

Zo dat waren erg 2 leuke dagen dus tevreden rijden we weer op huis aan. Dit soort verrassingen mogen vaker voorkomen!!!