Zomervakantie 2013: Denemarken

Dit jaar gaan we weer in Scandinavië op vakantie.
We zijn er al eens eerder geweest maar dat was in Zweden en Noorwegen.
Toen hadden we deze hobby nog niet helaas.
Nu gaan we naar Denemarken.
We hebben een huisje gehuurd in Slettestrand... ja zo heet het echt.

Het is een fijn huis waarvan uit we van alles ondernemen.
De eerste cache die we doen is dicht bij huis: Han Herred Havbåde deze ligt op het strand en uiteraard zijn we daar snel te vinden. Deze cache doen we op de derde dag.
Hier worden de vissersschepen d.m.v. een lier het strand op getrokken en bij die lier hing ook de cache. Terwijl de meiden in de zee lagen had ik m al zien hangen... dat is helemaal niet erg dat sommigen gewoon zichtbaar zijn. En het leuke is dat mensen die er niet van weten het dan ook gewoon over het hoofd zien. Op deze foto zie je achter André zijn schouder de lier staan.

We gaan snel naar huis want het werd al aardig donker.. helaas waren we niet snel genoeg en zaten we in een flinke regenbui.
De volgende dag gaan we op zoek naar: Slettestrand Jammerbugten.
En het is echt zoeken. Door wat foto's op de site werden we wat misleid en keken we niet goed naar het kompas. Totdat Judith het overneemt en echt goed naar het kompas kijkt. We duiken de duinen helemaal in, dat mag in Nederland niet dus dat voelt een beetje raar maar het is duidelijk dat hier meer mensen hebben gelopen en toch ziet alles er keurig uit!

Het is flink zoeken tot Judith ergens vanuit de struiken roept: ik heb hem!
Hij zat echt diep verstopt een niet cacher zou deze nooit per ongeluk tegen komen!
Judith duikt de bosjes weer in om het keurig terug te leggen:

Hierna duiken de meiden de zee nog in, terwijl wij luisteren naar volksliederen die gezongen worden door een grote groep mensen. Leuk om ze zo enthousiast te zien en horen zingen. Ik kijk even mee in een boekje maar ik kan er niks van maken.

Inmiddels hebben we het een beetje koud en gaan lekker naar huis naar het bubbelbad!

8 augustus gaan we met ons 4 voor een flinke wandeling langs verschillende caches.

De eerste die we willen gaan doen slaan we even over want er zitten mensen op de picknick bank waar wij moeten zijn. Hij ligt dicht bij ons huisje dus dat komt wel goed!

Op naar Trial 2. Het is een prachtige wandeling met hier en daar wat hoogte verschillen. En dan staan daar ineens twee hele grote stenen wat 1 steen geweest moet zijn, en daar ligt de cache. Ingrid haalt hem te voorschijn.

We gaan weer verder en op een gegeven moment horen we de zee terwijl we in het bos lopen en zo'n 50 meter verderop de bocht om zien we de zee ook! Prachtig! Echt een genietmomentje!

We gaan weer verder voor de volgende cache: Svinkløv Badehotel.

Dit hotel staat bijna op het strand:

Daar vlakbij staat een paaltje waar wat uitsteekt: de cache.

Op de terugweg komen we weer langs die eerste cache, nu is er niemand dus we kunnen op zoek.

Zoeken zoeken zoeken maar we kunnen hem echt niet vinden. We worden wel erg nieuwsgierig want door vele logs heen scrollend wordt wel duidelijk dat we niet de enige zijn die het niet kunnen vinden en dat ie geniaal verstopt is volgens degene die het wel hebben gevonden.

Toch laten we het voor wat hij is en gaan echt op huis aan. Hij ligt zo dichtbij we gaan echt nog wel een poging wagen.

10 Augustus gaan we er weer op uit want we willen hem vinden.

We zoeken dan ook heel uitgebreid echt heel uitgebreid zo lang hebben we nog nooit voor een cache gezocht. We geven het op voor nu. We wandelen samen gewoon lekker verder en genieten van de omgeving. En op de terugweg doen weer een poging... dan besluit ik dat ik ga mailen want ik wil een tip!

's middag gaan we samen fietsen terwijl Judith en Ingrid een spelletjes marathon houden.

Helaas komen we niet heel ver want het gaat behoorlijk regenen en zelfs onweren. We schuilen in een fietstunnel en als het even wat droger is gaan we naar huis.

's avonds is het weer helemaal opgeknapt, we besluiten om nu toch die caches die we vanmiddag wilden doen te gaan zoeken. We pakken dit keer de auto: Ingrid heeft eigenlijk geen zin maar we beloven naar het WIFI punt te rijden en Judith wil wel cachen maar is niet erg lekker.

We parkeren de auto bij een hek, gaan het grasveld door en laten ons door het kompas leiden naar een bunker. Terwijl de koeien vrolijk verder grazen komen we erachter dat we in de verkeerde bunker zitten. Er is er dus nog 1 toch niet goed gekeken.... soms zijn we een beetje ongeduldig...

Raak dit was: Sandenbjerg

Voordat we naar het Wifi punt rijden doen we er nog 1tje: Under Lien.

We komen bij een heuvel die Judith meteen omhoog loopt om naar het uitzicht te kijken. En dan roept ze terwijl wij net zeggen "misschien ligt ie wel boven" ik heb m:

Ze wil daar haar non in stoppen die ze in Nederland gevonden heeft maar ook deze cache is weer te klein: of de non is te dik:

We brengen de meiden naar het wifi punt daar kunnen ze even van alles bekijken en binnenhalen op de telefoons (in het huis hebben we wel internet via de dongel op de laptop) en wij wandelen naar het strand.

En dan gaan we de volgende dag weer naar Slette Å Rasteplads, die ene die we niet konden vinden.

Ik had een mail gestuurd naar 1 van de Nederlandse vinders: Team Woudgeur, dit omdat deze cache zo leuk schijnt te zijn.

We hebben er nu al zoveel tijd ingestoken... Gelukkig kwam er mail terug met wel een duidelijke tip.

Dus we gaan met z'n vieren de laatste poging wagen. Ingrid duikt er op af en heeft dan al heel snel het zakje te pakken! Het is inderdaad een geweldige manier om een cache te verstoppen:

Geweldig!

Team Woudgeur bedankt voor de hulp!

12 Augustus gaan we naar Blokhus een mooi dorpje waar we met de auto gewoon het strand op kunnen rijden en parkeren. Een vreemde gewaarwording! Maar wel een mooi plaatje!

Ergens bij een camping ligt ook nog een cache die we even oppikken.

Dit was: Jammerbugtens perle.

Ik had allerlei caches op de computer zitten bekijken en zo had ik er ook 1 gezien waarvan de coördinaten niet bekend waren gemaakt. Er stond een foto op de site van een paal en als je die had gevonden dan kon je daar gaan kijken want daar ligt ook een cache.

Ik had het niet echt opgeslagen zo van die wil ik vinden maar toen we 13 Augustus een stukje aan het rijden waren zag ik toch ineens die paal: STOP daar ligt een cache... huh? werd er gereageerd en na mijn uitleg gingen we op zoek bij die paal, deze was niet zo moeilijk.

Dit was een leuke toevalstreffer.

We rijden weer verder, toen André gisteren was wezen detectoren zag hij mensen op een mooie uitkijkplek in de duinen. Daar wil hij ons naar toe brengen. We kunnen het niet echt vinden. André gaat dan ook bij de camping vragen of ze het weten. En wat blijkt: we zijn er dichtbij en ze verteld dat het een "beautiful walk" is. Nou ze heeft niets teveel gezegd!

Het is echt prachtig! Maar erg moeilijk vast te leggen op de foto want het zijn voornamelijk de hoogteverschillen die het mooi maken!

Op deze foto is te zien dat we (behalve André) op een bunker staan. Op die bunker pak ik de telefoon erbij en kijk of er hier in de buurt nog een cache ligt en wat blijkt: we staan er boven op!

"Checkpoint Charlie" We duiken de bunker in en vinden de cache! Ook hier een mooi uitzicht:

Terug naar de auto blijkt dat er daar ook nog een dichtbij ligt: Svinklov Camping

Dichtbij de auto dan want hij ligt niet echt voor het grijpen:

De volgende dag gaan we naar de vuurtoren in Rubjerg.

Deze vuurtoren wordt omringd door duinen van stuifzand.  

 Het is een zanderige wandeling maar wel heel mooi. Hier ligt geen cache maar wel een zogenoemde Virtual Cache.

Het is de bedoeling om een foto te maken bij een bepaald coördinaat. Dat doen we dan ook.

's avonds willen we nog even uitwaaien op het strand maar rijden we eerst even langs:

Udsigt til Fosdalen om daar nog een cache te doen. Het lijkt erop dat we deze niet kunnen vinden, en als we op willen geven ziet André ineens iets in de boom hangen. Ja dat hadden we nog niet eerder gezien, leuk!

15 Augustus de laatste actieve dag van deze vakantie.

Helaas is Judith niet zo lekker, maar ze stuurt ons er op uit want ze vind het echt niet leuk als wij daardoor ook thuis moeten blijven. Ingrid blijft bij haar en samen kijken ze film.

We gaan vandaag naar Bulbjerg: rotswanden op het strand, en we gaan naar het Thorupstrand, daar zijn nog regelmatig vissersschepen die binnenkomen met visvangst. Dat waren plekken die ik nog op mijn lijstje had staan. Dat gaan we dus samen doen vandaag. Het is nog lekker weer ook dus dat treffen we. En ja hoor hier liggen inderdaad ook caches!

We gaan dus eerst naar Bulbjerg: eerst genieten we van het uitzicht bovenop:

En onderweg naar het strand en de rotsen komen we langs de cache: Bulbjerg

En dan naar het strand:

Dit zie je in Nederland niet.

Ons laatste uitje in Denemarken is naar het Thorupstrand. Hopelijk zijn er vissersschepen die aankomen met hun visvangst. Als we aankomen is het rustig en zijn er wat hangouderen.

Dan gaan we eerst maar op zoek naar de cache die ook hier ligt: Thorupstrand.

Nadat we op deze voor ons de laatste cache in Denemarken onze naam "het Rheeteam" hebben geschreven genieten we van dit strand. Als we naar huis willen gaan zien we dat de hangouderen wat onrustig zijn en er hebben zich meer mensen bijgevoegd die met de fiets aan zijn gekomen... het lijkt of er wat aan de hand is.. we blijven toch maar even hangen.

En na een tijdje komt daar een reddingsboot aangesjeesd, hij komt iets halen, dat iets blijkt later een motor en een pomp te zijn geweest.

1 van de vissersschepen die later aan komt had waarschijnlijk water gemaakt en had dus hulp nodig.
Gelukkig zijn we nog gebleven want zo zijn we er getuige van dat de vissersboot met vangst aan wal getrokken wordt, en dat er mensen met tassen, emmers en koelboxen klaar staan om direct vanuit het schip de aankopen te doen. Verser kan het dus niet.

Dit was een vakantie met vele caches , vele wandelingen, heerlijk op het strand zijn, shoppen, lekker rustig aan doen, spelletjes spelen, kortom genieten! We sluiten de vakantie af met flessenpost, zou daar ooit antwoord op komen?

We wachten het af.