Duitsland

Vrijdag 25 Februari 2011 vertekken we naar Duitsland. We hebben een appartementje gehuurd op een park van Landal: Sonnenberg. Dit ligt vlakbij Trier.
Vrijdag komen we rond 8 uur 's avonds aan. Zaterdag en Zondag brengen we op het park door.
Maar maandag gaan we er op uit! Het is ook heerlijk weer zeg en dat voor 28 Februari... het kan slechter!
We gaan voor de cache met de naam "Romische Weinstrasse 4 Detzem"

Voor de gein stellen we de coördinaten in op de TomTom. Waarschijnlijk deden we iets niet goed want we zijn het park net uit en hij roept al bestemming bereikt. Dus we gaan weer verder op de GPS.

Om ons heen zijn de dorpjes die waarschijnlijk allemaal leven van de wijngaarden. Want waar je ook kijkt je ziet wijngaarden!! Het lijkt erop dat we te voet verder moeten. Dus we zetten de auto aan de kant en gaan op stap langs de wijngaarden.

 Na 500 meter moeten we toch rechtsaf naar beneden richting het dorp Detzem. Wij gaan met ons 3 naar beneden en André loopt terug naar de auto en gaat via de weg ook naar t dorpje.
We hebben geen kaart van Duitsland in de GPS dus we lopen volledig op t kompas en dat gaat heel goed.
De tip op de site is "achter het muurtje tussen de bosjes"
Als we op een paar meter afstand zijn ziet Ingrid een muurtje en ze zegt terwijl ze er op af gaat "daar zou die wel eens achter kunnen liggen" En ja hoor raak! Het is een micro dus er is niets te halen. We schrijven onze naam op de logrol en de eerste cache in Duitsland is een feit!!

We rijden nog even naar de Moezel en genieten aan de waterkant van het mooie uitzicht!
Dinsdag 1 Maart is het weer heerlijk weer en gaan we er na wat andere activiteiten om half vier nog even op uit!
We stellen dit keer weer de TomTom in en gaan richting cache "Leiwen#1".
Nu hebben we de coördinaten goed ingesteld. Als we volgens de TomTom zijn aangekomen stappen we uit en pakken we de GPS erbij.... de TomTom ziet waarschijnlijk geen hoogte want er wacht ons nog een flinke wandeling. We gaan wederom weer langd de wijngaarden al slingerend de berg op. We zien maar een paar mensen aan het werk. Het is natuurlijk het seizoen ook nog niet. Hier en daar wordt iets gesnoeid maar verder dus geen bedrijvigheid. Het zijn ook nog kale wijnranken. Uiteindelijk komen we boven op de berg uit en hiervandaan kunnen we ook precies de bus zien staan we waren op de juiste plek geland met de auto.
De tip bij deze cache was: "niet op de grond en flink rukken (sterke magneet). De GPS doet goed zijn werk en leid ons om de Kapel heen. Weer is het Ingrid die de tip goed had onthouden en dus omhoog kijkt en dan iets verdachts ziet: een vogelhuisje: "dat is wel gek mam hier boven op de berg een vogelhuisje" André kijkt eens goed en ziet dat het gat geen gat is en dat de onderkant een deurtje lijkt. Met een flinke ruk maakt hij het open en ja hoor gevonden.

Er zitten leuke dingen in waaronder een coin!! Die nemen wij natuurlijk mee!

De Noorse beer later wij hier achter nadat we met die beer erbij nog foto's hebben gemaakt van de mooie omgeving (daar heeft de eigenaar van de beer omgevraagd).

We wandelen weer naar beneden en als we bij de auto zijn zien we op de GPS dat op 3 km afstand nog een cache verborgen ligt.. die kunnen we natuurlijk niet laten liggen dus gaan we weer op pad.
De TomTom leidt ons langs mooie wegen weer naar boven. We genieten van de mooie beelden. Maar het pad wordt wel erg drassig. We besluiten om te draaien. Meteen pakt de TomTom het toch ook weer op en zo komen we aan bij "T&D026 Detzemer Schleuse" : de Sluis van Detzem. De meiden zien een verdachte plek en gaan driftig op zoek zonder eignenlijk op de GPS te letten. Wij staan vlakbij een hek André checkt een dop... nee mis. Ik kijk naar de doppen en zie een beschadigde: Raak. Deze was wel erg makkelijk: op 4 meter afstand van de auto.
Maar dit was een micro. Niks te halen dus. Judith kijkt in de GPS en in het schrift met aantekeningen en zoekt er eentje uit die ook in de buurt is en geen micro: "Thörnicher Ritsch"

Al gauw zien we de woorden op een muur staan!! Daar moeten we dus wezen. Ze zetten de auto neer en gaan via een trap de muur op en denken eigenlijk dat we daar moeten zijn maar nee hoor de GPS leidt ons VEEL verder en dan ook helemaal omhoog! We lopen nu niet Langs de wijngaarden maar Door de wijngaarden. We worden hoger en hoger geleidt en de het paadje wordt smaller en steiler we gebruiken de stokken waar de druivenstruiken tegen aan moeten groeien als houvast!

We zijn heel blij dat het nu geen augustus/september is want dan staat het in volle bloei en dan wordt het toch wat lastiger om zo'n stok vast te grijpen. Maar ja de eigenaar van de cache zal ook wel de eigenaar van de wijngaard zijn dus hij zal het geen probleem vinden. Waar we ook heel blij mee zijn: het is niet drassig... anders waren er toch wat glijpartijen geweest want het is echt smal en stijl en we hebben niet de juiste schoenen aan. Maar hier hadden we normaal echt niet gelopen: zo midden in de wijngaard op zo'n smal steil pad... maar we zijn op de juiste weg! Wauw dit is echt Kick!!
Als we er zo ongeveer zouden moeten zijn kunnen we het eigenlijk niet vinden we zoeken in de muur op de grond overal en nergens.. dat is balen zo'n end klimmen en dan helemaal voor niks.. nou ja voor niks niet want we hebben wel genoten maar een beloning door het vinden van de cache zou toch wel fijn zijn. Ingrid kijkt iets verder om haar heen en ziet 5 meter naar beneden een grote kei liggen, zou die daar niet kunnen liggen... Tja zou kunnen maar dat is wel steil naar beneden. André gaat op onderzoek en gaat voorzichtig naar beneden. En ja hoor!!!!! Gelukkig!!!!Maar dat willen we wel met eigen ogen zien dus ook wij gaan voorzichtig naar beneden.

 Er zit niets bijzonders in maar we kunnen wel onze naam noteren!!!!!
Dan gaan we weer omhoog naar t pad en gaan via het pad naar beneden en ondertussen genieten van het uitzicht op de Moezel die ergens daar beneden loopt!!!! Wat was dit een gave wandeling.
Thuis eens even opgezocht wat het eigenlijk betekend "Thörnicher Ritsch " het betekend voor zover ik kan vinden niet echt iets maar het staat voor een wijngebied op één van de steilste hellingen ter wereld... Tjo echt??? Nou dat hebben we ondervonden!! Weer een ervaring rijker!!!
Woensdag 2 Maart gaan we shoppen in Trier maar ook de GPS gaat mee. We zien wel we rijden gewoon naar t centrum. Ik heb 3 caches van het centrum Trier in de GPS gezet maar het centrum is best groot dus we zien wel waar we terecht komen. Maar we komen terecht bij de winkels die bij de Porta Nigra staan.
De Porta Nigra is het herkenningsteken van Trier. Het bouwwerk stamt uit de 2de eeuw en is de grootste bewaard gebleven vestingpoort uit de Romeinse tijd. Het is prachtig!!

Al gauw vinden we de cache hij is uit zijn schuilplaats gerold en ook helemaal leeggeroofd alleen het logboekje zit er nog in. We noteren onze naam en stoppen wat dingetjes uit onze rugtas in het doosje zodat de volgende vinder toch beloond wordt!
Dit was ons duitse avontuur en dankzij de GPS zijn we in gebieden geweest waar we anders voorbij gereden waren!!